به نقل از «خبرآنلاین»

علائم ابتلا به «سل» چیست؟/ توصیه‌های بهداشتی به خانواده بیماران

تاریخ انتشار: ۹ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۰۳۴۴۵

اخیراً سازمان جهانی بهداشت از افزایش موارد ابتلا به بیماری سل در جهان خبر داده است؛ در گزارشی که از این سازمان منتشر شده، ضمن اعلام افزایش ۴.۵ درصدی موارد ابتلا به سل در سال گذشته،‌ همه‌گیری کرونا و تأثیر آن بر دسترسی مردم به خدمات بهداشتی و درمانی، از عوامل افزایش موارد ابتلا عنوان شده است.

سل چیست؟

بیماری سل توسط باکتری به نام مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (Mycobacterium tuberculosis) ایجاد می‌شود و اغلب ریه‌ها را درگیر می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

میزان شیوع سل در جهان

تخمین زده می‌شود که حدود یک‌چهارم جمعیت جهان به باکتری سل مبتلا هستند، اما تنها ۵ تا ۱۵ درصد از این افراد به بیماری سل فعال مبتلا می‌شوند. بقیه افرادی که مبتلا به سل هستند بیمار نیستند و نمی‌توانند بیماری را منتقل کنند.

سالانه ۱۰ میلیون نفر به سل مبتلا می‌شوند. علی‌رغم اینکه این بیماری قابل پیشگیری و قابل درمان است سالانه ۱.۵ میلیون نفر بر اثر سل جان خود را از دست می‌دهند که این مسئله، سل را به برترین قاتل عفونی جهان تبدیل کرده است. سل عامل اصلی مرگ و میر افراد مبتلا به HIV و همچنین عامل اصلی مقاومت میکروبی است.

بر اساس اعلام سازمان جهانی بهداشت، حدود نیمی از افراد مبتلا به سل در ۸ کشور بنگلادش، چین، هند، اندونزی، نیجریه، پاکستان، فیلیپین و آفریقای جنوبی زندگی می‌کنند. سوءتغذیه، ایدز، فقر، دیابت و دخانیات از عوامل کلیدی گسترش همه‌گیری سل هستند.

راه انتقال بیماری سل

هنگامی که افراد مبتلا به سل ریوی سرفه یا عطسه می‌کنند، سل از طریق قطرات تنفسی آنها در هوا پخش می‌شود. در صورتی که فرد سالم، در آن محیط قرار بگیرد و تعدادی از این میکروب‌ها را استنشاق کند؛ آلوده به سل می‌شود. سل از طریق آب، غذا و نیش حشرات منتقل نمی‌شود.

علائم سل چیست؟

سرفه بدون خلط یا با خلط، تب، کم‌اشتهایی، کاهش وزن، خستگی، تعریق شبانه، تنگی‌نفس و گرفتگی صدا، خلط خونی و درد ستون فقرات از علائم اصلی ابتلا به بیماری سل است. اغلب این علائم برای چندین ماه خفیف است بنابراین منجر به تأخیر در مراقبت و درمان بیماری و افزایش خطر گسترش عفونت به دیگران می‌شود.

تشخیص بیماری سل چگونه است؟

بررسی‌های تشخیصی سل شامل بررسی علائم بالینی و معاینه جسمانی بیمار، برخی انواع تست‌ها، کشت خلط و رادیوگرافی قفسه سینه است. در مورد بیمار مشکوک به سل ریوی، از بیمار خواسته می‌شود که یک نمونه خلط را برای آزمایش باکتری سل بدهد.

درمان سل

بیماری سل قابل درمان است؛ این بیماری با دریافت آنتی‌بیوتیک‌ها کنترل می‌شود.

داروهای رایج درمان بیماری شامل "ریفامپیسین" و "ایزونیازید" است. در مورد عفونت سل (یعنی زمانی که بیمار به باکتری سل آلوده شده اما بیمار نیست)، می‌توان درمان پیشگیرانه سل را برای جلوگیری از شروع بیماری انجام داد. اگر دوره درمان با داروها به درستی تکمیل نشود، بیماری می‌تواند به دارو مقاوم شده و گسترش یابد. درمان سل مقاوم به دارو بسیار سخت‌تر و پیچیده‌تر است.

توصیه‌های بهداشتی به بیمار و خانواده

بعد از دو هفته از شروع درمان امکان انتقال بیماری به دیگران وجود ندارد اما در دو هفته اول درمان، از تماس مکرر با بیمار مبتلا به سل پرهیز کنید.

در تماس کوتاه و گذرا، انتقال بیماری بسیار کم است. برای جلوگیری از انتشار عفونت از فرد مبتلا، هنگام عطسه و سرفه باید دهان پوشانده شود و افراد در تماس با بیمار نیز باید از ماسک استفاده کنند.

در صورتی که علائمی مانند تب، سرفه و کاهش وزن پیدا کردید یا تماس نزدیک با افراد مبتلا به سل داشتید؛ جزو گروه پرخطر ابتلا به این بیماری هستید و بنابراین باید برای آزمایش تشخیص سل به مراکز بهداشتی مراجعه کنید.

بیماران و افراد در تماس با آنها باید دست‌های خود را به روش استریل بشویند.

دستمال‌های آلوده به ترشحات تنفسی بیماران باید در داخل کیسه قرار داده شده و معدوم شوند.

لباس‌ها و ملحفه‌های بیمار باید با آب گرم شستشو داده شود و در معرض نور آفتاب قرار بگیرد.

بیمار از وسایل شخصی جداگانه مانند حوله و ... استفاده کند.

نظافت اتاق فرد بیمار با پنجره‌های باز و با استفاده از ماسک انجام شود.

به بیماران مبتلا به سل توصیه می‌شود که برای رقیق شدن ترشحات و خلط، روزانه از دو تا سه لیتر آب و مایعات مصرف ‌کنند. همچنین بهتر است مواد غذایی پرپروتئین و غذاهایی مانند فرنی، حلیم و سبزیجات را در رژیم غذایی خود بگانجانند.

بیشتر بخوانید: فردی که فریاد زد اردوغان دزد است توسط پلیس دستگیر شد

این خوراکی خوشمزه سرماخوردگی را به مبارزه می طلبد

۲۷۱ ۳۵

کد خبر 1689682

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: افراد مبتلا مبتلا به سل بیماری سل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۰۳۴۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این علائم هشداردهنده ابتلا به سندروم روده تحریک پذیر است

آفتاب‌‌نیوز :

امیرحسین حسینی فوق تخصص گوارش و کبد کودکان و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در برنامه شبکه سلامت سیما در خصوص سندروم روده تحریک پذیر در کودکان به گفتگو پرداخت.

حسینی گفت: سندروم روده تحریک پذیر در دسته بیماری‌های عملکردی قرار دارد، بیماری‌های عملکردی یک بیماری خاص و خطرناک نیستند و علت مشخص و خاصی برای آن‌ها تعریف نشده است، به همین دلیل به این نوع بیماری‌ها که احتمال و دلایل متعددی برای بروز آن‌ها مطرح می‌شود، «نشانگان یا سندروم» می‌گوییم.

کارشناس برنامه در مورد سندروم روده تحریک پذیر (IBS) گفت: از علامت‌های اصلی این سندروم، درد شکمی همراه با اسهال و یبوست است که باید حداقل به مدت ۴ روز در ماه، در فرد وجود داشته باشد. این درد‌ها معمولاً با تغییر قوام و تعداد دفعات مدفوع همراه است البته این در صورتی است که بیماری‌های دیگری در کنار این بیماری وجود نداشته باشد.

وی افزود: اگر در کنار علائم سندروم روده تحریک پذیر، علائم خطر دیگری مانند اینکه رشد کودک خوب نباشد، دفع مدفوع همراه با خون یا بلغم باشد و یا کودک استفراغ‌های مکرر حاوی صفرا داشته باشد، کودک را باید سریعاً به پزشک رساند، زیرا این علائم در سندروم روده تحریک پذیر وجود ندارد و تشخیص بیماری دیگری خواهد بود.

این فوق تخصص گوارش کودکان یادآوری کرد: زمینه ابتلاء افراد خانواده، به هم ریختگی میکروب‌های روده و افرادی که نسبت به درد حساسیت زیادی دارند، از جمله عوامل تاثیر گذار در بروز این بیماری هستند.

حسینی گفت: سن شیوع این بیماری ۶ تا ۱۸ سال است، اما گاهی این علائم در نوزادان دقایقی قبل از دفع مدفوع به شکل دل پیچه و درد دیده می‌شود که در واقع نوعی سیر تکاملی در نوزاد محسوب می‌شود. در بعضی از نوزادان نیز حالت کولیک داریم که در طیف درد‌های عملکردی قرار می‌گیرد و بیماری خاصی نیست نکته قابل اهمیت این است که این تشخیص‌ها حتما باید توسط پزشک متخصص صورت گیرد.

کارشناس برنامه در پاسخ به این سوال که اولین قدم در تشخیص این بیماری چیست، گفت: قبل از تشخیص قطعی، اولین قدم بررسی بیماری سلیاک (حساسیت به گندم)، دفع خون مخفی در مدفوع و انجام آزمایشات اولیه خون است. قابل ذکر است که در تشخیص این بیماری به انجام سونوگرافی هیچ نیازی نیست.

حسینی افزود: در برهه‌های زمانی که استرس وجود دارد، مانند قبل از شروع قاعدگی، بعد از ابتلا به یک سری از عفونت‌های حاد گوارشی میکروبی و یا ویروسی، فرد ممکن است به علائم سندروم روده تحریک پذیر دچار شود، که به آن سندروم روده تحریک پذیر بعد از ابتلا به بیماری گفته میشود.

وی تأکید کرد: رژیم‌های غذایی صنعتی و فرآوری شده، مانند آب میوه‌های صنعتی، غذا‌های فست فود، کنسرو‌ها و...، موادی را در روده تولید میکنند که به گاز بیشتر در روده منجر میشود و درد شکمی را بیشتر میکند، بنابراین حذف مواد غذایی صنعتی نقش مهمی در کاهش علایم دارد. 

کارشناس برنامه در پاسخ به این سوال که آیا سندروم روده تحریک پذیر تنها درمان دارویی دارد؟ گفت: کنترل این بیماری راحت نیست، بعد از عوامل تغذیه ای، استرس و علائم مربوط به روان، نقش مهمی در شعله ور شدن این سندروم دارد علاوه براین جلسات روانشناسی (CBT) در کاهش علائم و کاهش میزان مصرف داروها، نقش مهمی دارد.

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی گفت: وقتی صحبت از بیماری‌های عملکردی به میان می‌آید، نقش اصلی اطمینان بخشی پزشک به خانواده است، کم کردن استرس و صحبت‌های پزشک، نقش بسیار مهمی در درمان دارد.

منبع: خبرگزاری ایسنا